کلبه ی تنها
قالب وبلاگ

در    پیش  کومهام                

در صحنهی تمشک                

بیخود  ببستهاست                

            مهتاب بیطراوت،لانه.

 

یک مرغ دلنهادهی دریادوست

             با نغمههایش دریایی

بیخود   سکوت خانهسرایم  را

کرده است چون خیالش ویرانه.

 

 بیخود دویده است                

 بیخود تنیده است                 

 

«لم»   در  حواشی    «آییش»

                 باد از برابر جاده

کانجا چراغ    روشن    تا صبح

میسوزد از پی چه نشانه.        

 

       ای یاسمن تو بیخود پس

       نزدیکی از   چه نمیگیری

        با این خرابم   آمده خانه.


[ شنبه 88/8/2 ] [ 12:19 صبح ] [ بهزاد عبادی ] [ نظرات () ]
.: Weblog Themes By WeblogSkin :.
درباره وبلاگ

در آسمان خیال بالهایم را می گشایم هر چه از زمین و آدمهایش دورتر می شوم سبک و سبکتر میشوم.می خواهم دلم را هم باخودم ببرم نمی خواهم پیش این مردم خاکی بماند.هر چه از زمین دورتر می شوم گرمای وجود خورشید را بیشترحس میکنم و تنم داغتر می شود.می خواهم آنقدر پواز کنم تا به خورشید برسمکاش ابرها سد راهم نشوند من طاقت سنگینی ابرها را ندارم هنوز خیلی مانده بخورشید برسم می خواهم آنقدر به او نزدیک شوم تا از گرمای وجودش بسوزم من عاشق سوختنم.
موضوعات وب
امکانات وب


بازدید امروز: 11
بازدید دیروز: 30
کل بازدیدها: 257144