|
کلبه ی تنها 
| ||
|
آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟ نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست نازنینا ما به ناز تو جوانی داده‌ایم
وه که با این عمرهای کوته بی اعتبار شور فرهادم بپرسش سر به زیر افکنده بود
ای شب هجران که یکدم در تو چشم من نخفت آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می‌کند
در خزان هجر گل، ای بلبل طبع حزین شهریارا بی‌حبیب خود نمی‌کردی سفر
[ جمعه 93/6/28 ] [ 4:29 عصر ] [ بهزاد عبادی ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  در آسمان خیال بالهایم را می گشایم هر چه از زمین و آدمهایش دورتر می شوم سبک و سبکتر میشوم.می خواهم دلم را هم باخودم ببرم نمی خواهم پیش این مردم خاکی بماند.هر چه از زمین دورتر می شوم گرمای وجود خورشید را بیشترحس میکنم و تنم داغتر می شود.می خواهم آنقدر پواز کنم تا به خورشید برسمکاش ابرها سد راهم نشوند من طاقت سنگینی ابرها را ندارم هنوز خیلی مانده بخورشید برسم می خواهم آنقدر به او نزدیک شوم تا از گرمای وجودش بسوزم من عاشق سوختنم. | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
