|
کلبه ی تنها 
| ||
|
جان می دهم به گوشه زندان سرنوشت سر را به تازیانه او خم نمی کنم !
افسوس بر دو روزه هستی نمی خورم زاری بر این سرا چه ماتم نمی کنم
با تازیانه های گرانبار جا نگداز پندارد آنکه روح مرا رام کرده است
جان سختی ام نگر که فریبم نداده است این بندگی که زندگیش نام کرده است
بیمی به دل ز مرگ ندارم که زندگی زندگیش نام کرده است
بیمی به دل زمرگ ندارم که زندگی جز زهر غم نریخت شرابی به جام من.
گر من به تنگنای ملال آور حیات آسوده یک نفس زده باشم حرام من
تا دل به زندگی نسپارم به صد فریب می پوشم از کرشمه هستی نگاه را. [ دوشنبه 86/11/8 ] [ 4:39 عصر ] [ بهزاد عبادی ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  در آسمان خیال بالهایم را می گشایم هر چه از زمین و آدمهایش دورتر می شوم سبک و سبکتر میشوم.می خواهم دلم را هم باخودم ببرم نمی خواهم پیش این مردم خاکی بماند.هر چه از زمین دورتر می شوم گرمای وجود خورشید را بیشترحس میکنم و تنم داغتر می شود.می خواهم آنقدر پواز کنم تا به خورشید برسمکاش ابرها سد راهم نشوند من طاقت سنگینی ابرها را ندارم هنوز خیلی مانده بخورشید برسم می خواهم آنقدر به او نزدیک شوم تا از گرمای وجودش بسوزم من عاشق سوختنم. | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
